De ontwikkeling van de A30-A35 begint net na de 2e wereldoorlog. In 1949 kwam er een totaal nieuw concept van de teken tafel, ‘the New Austin A30 Seven' ontworpen door Bob Koto. De directie vond het niets en wees het design af. In 1950 paste Dick Burzy het ontwerp van Koto aan. Deze keer kon de nieuwe "Seven" wel de goedkeuring van de directie krijgen. Althans niet voordat toenmalig bestuursvoorzitter Leonard Lord een paar aanpassingen aan het ontwerp had gemaakt. En zo werd de Austin A30 Seven ofwel de AS3 geïntroduceerd.
De nieuwe Austin A30 Seven zou m.n. op de Engelse markt moeten concurreren met de immens populaire Morris Minor. Die werd toen nog geproduceerd door het onafhankelijke Morris, dat later zou worden overgenomen door Austin.
Nieuw was, dat de A30 de eerste Austin werd, gemaakt met een chassisloos carrosserie. Dit betekende niet alleen dat de auto goedkoper gemaakt kon worden, ook het gewicht werd beperkt. Daardoor kon de wagen toe met een kleine 4 cilinder, 800cc motor met een twaalf volts elektrisch circuit.
De auto, gemaakt in Longbridge, werd 16 oktober op stand 130 van de Earls Court Motor Show, tentoongesteld. Vol trots prees de pers de nieuwe auto en lanceerde die als de grootste gebeurtenis in de naoorlogse auto-industrie.
Het tijdschrift The Motor schreef, “Ongetwijfeld een hoogtepunt van de 1951 Earl’s Court Show, is de nieuwe Austin Seven welke verdiend op de voorgrond treed door zijn visie op de vraag van het grote publiek. De auto presenteert een, in vele opzichten, zeer vooruitstrevend productieproces.”
Bij het grote publiek stond de betrouwbaarheid en de zuinigheid van de originele Austin Seven nog in het geheugen. Austin speelde hier handig op in en liet dit ook doorschijnen in de verkoopbrochures. “Motoring with money in your pocket” was de slogan die gebruikt werd voor de promotie van de Austin A30 en sloeg direct aan bij het publiek. Austin had het weer geflikt.
Midden jaren 50 besloot Austin dat de auto toe was aan modernisering. De laatste Austin A30 werd in 1956 geproduceerd en toen vervangen door de nieuwe Austin A35. In principe was dit dezelfde auto maar dit type had een grotere achterruit en de motor werd opgewaardeerd naar een 948cc. De auto’s werden in twee- of vierdeurs uitvoering geleverd. De laatste Austin A35 saloon rolde in augustus 1959 van de productieband.
Als aanvulling op de A35 saloon kwamen er nog drie andere modellen uit: De eerste uitvoering was de Pickup. Die werd van 1956 tot 1957 geproduceerd. Het was geen groot succes voornamelijk door het gebrek aan ruimte. Er werden maar 475 Pickups geproduceerd. Interessant detail: Het is op dit moment de meest gezochte A35!
De tweede uitvoering was de Countryman (gelijkwaardig aan de moderne stationwagen). Deze was eigenlijk een bestelwagen met zijruiten en vier zitplaatsen. De eerste kwamen in 1954 van de lopende band. De derde uitvoering was de Van (bestelwagen), oorspronkelijk gelijkertijd met de Countryman uitgebracht. In 1963 waren er twee verschillende motoren leverbaar, de 803cc of de 1098cc. De productie van de Van met een 1098cc eindigde in 1966, terwijl de productie van de Van met de 803cc motor nog doorliep tot 1968.
Het totaal aantal geproduceerde Austin A30 en A35, in alle varianten, was ongeveer 577.000 auto's.